Illya krijgt de middelvinger; ware aard Rayisa komt boven na haar exit
Geen blik gunt ze hem meer waardig, sterker nog Illya krijgt een middelvinger van Rayisa. Des duivels is ze dat ze wordt weggestuurd door de kasteelheer. Daarbij spreekt ze over oppervlakkigheid en dat ze een diepere connectie wil. Maar zelf laat ze zich ernstig kennen.
Boodschap is daar
Voor Illya is de rook om zijn hoofd verdwenen. Na een nacht goed slapen is hij eruit, Rayisa wordt niet zijn droomvrouw. “We zijn twee uitersten en die gaan niet bij elkaar komen. Ik ga me er aan ergeren op lange termijn. Ik denk dat zij wel een match heeft en ik denk van niet. Dus dat is moeilijk.” Wanneer Rayisa zich meldt voor het ontbijt doet Illya direct zijn boodschap. “Dat is geen leuk begin van de dag…”
Rayisa wil niet normaal zijn
Wat volgt is een erg moeizaam gesprek, want Rayisa is het er niet me eens. “Het is juist interessant om verschillend te zijn, het is juist leuk om anders te doen dan normale mensen. Maar ik begrijp dat jij iemand zoekt die een werkpaardje is aan jouw tuin ofzo.” Zodra Illya uitlegt dat ze niet het type is dat hij zoekt, is ze echt op haar teentjes getrapt. “Er zijn wel wat diplomatiekere manieren om dit soort dingen te zeggen.”
Doet pijn
Ze besluit niet verder met hem in gesprek te gaan, maar gaat daarna wel los voor de camera. “Dat hij de nieuwsgierigheid naar mij toe niet heeft doet pijn. Vrouwen willen graag ontdekt worden en dat is niet gebeurd. Dit is te oppervlakkig. Ik waardeer mensen die moeite doen voor een ander, oppervlakkige mensen interesseren me niet.” Haar gedrag daarna staaft daar echter niet mee.
Middelvinger
Woest stormt ze de trap af en geeft de sleutels aan Illya zonder hem een blik waardig te gunnen. Hij wilde zich nog verontschuldigen te bot te zijn geweest, maar daar was geen interesse meer in. Bleef het daarbij? Nee, want bij het verlaten van het kasteel vond ze het nodig nog een middelvinger achter haar rug op te steken. Tot zover oppervlakkige mensen. “Dat ze die middelvinger op stak had ik echt niet verwacht en schrok ik ook van. Ze had daarvoor heel wat verteld en het is best wel een beetje een madame. Dan had ik zo’n middelvinger nooit verwacht.”